โบสถ์หลังเก่าก่อผนังหนาทรงวิลันดาสมัยอยุธยา หน้าบรรณปั้นปูนรูปลายพะเนียงประดับถ้วยชาม ตอนล่างหน้าบรรณปั้นลักษณะจำลอง เขามอ คันทวยสลักไม้สวยงาม หน้าอุโบสถต่อเพิงยื่นออกมา เสารับเพิงเป็นเสาเหลี่ยมย่อมมุม 12 คาดว่าต่อภายหลังในอยุธยาตอนปลาย (เหตุเพราะอยุธยาตอนต้นไม่มี) ในปัจจุบันทางวัดสร้างโบสถ์หลังใหม่และใช้เสมาเก่าเฉพาะที่สมบูรณ์ดีเท่านั้น

ส่วนพระประธานในโบสถ์เก่า ทำด้วยก่ออิฐฉาบปูน ลงรักปิดทองและมีพระพุทธรูปอีกองค์หนึ่ง ได้อัญเชิญย้ายมาวิหารหลังใหม่ มาทราบภายหลังว่า พระพุทธรูปองค์นี้เป็นเนื้อหินทรายแดง (ศิลาแลง) คาดว่าเป็นพระพุทธรูปสมัยสุโขทัยหรืออยุธยาตอนต้น เป็นพระพุทธรูปปาง อู่ทอง นั่งขัดสมาธิ ชาวบ้านเรียกว่า หลวงพ่อดำ

นอกจากนี้ยังมีชิ้นส่วนพระพุทธรูปหินทรายแดงสมัยอยุธยาอยู่บริเวณโคนต้นโพธิ์และต้นมะขามหน้าวิหารหลวงพ่อดำอีกมาก คาดว่ามีอายุไม่ต่ำกว่า 300–400 ปี